Alman MG-34. II. Dünya Savaşı makineli tüfek

Birinci Dünya Savaşı'ndan Sonra (1914-1918)Versailles Antlaşması, Almanları tanklar, denizaltılar ve otomatik silahlar dahil olmak üzere herhangi bir silah geliştirmeye veya üretmeye zorladı. Fakat 1930'larda Nazilerin iktidara gelmesi ve Alman ordusunun yeniden doğmasıyla birlikte, Antlaşma kapsamındaki kısıtlamaların çoğu, yeni bir dünya savaşı için yeniden silahlanmaya başlayarak yetkililer tarafından bayıldı. Bu zamana kadar, Alman askeri stratejistleri, kolay taşınabilir çok amaçlı makineli tüfek kavramını geliştirdiler.

Su yerine hava

Bir süreliğine bu karar MG-13'tü. 1930'da piyasaya sürüldü, hava için modifiye edilmiş, Dreyse Model 1918 su soğutmalı Dünya Savaşı I makinalı tüfeğin yeniden düşünülmesi oldu. 25 şarjlı bir dergi ya da 75 şarj davul kullanıyordu ve Alman ordusu tarafından standart bir makineli tüfek olarak kabul edildi. Sonunda, makineli tüfek tanklar ve Luftwaffe uçağı üzerine monte edildi, ama bir bütün olarak üretimde maliyetli olduğu kanıtlandı ve dakikada sadece 600 mermi hızında ateşlenmesine izin verildi. Bu nedenle, bu model 1934'te hizmetten kaldırıldı ve depolandı ya da saklandı.

İsviçre versiyonu

MG-13'e olan göreceli başarısızlık,gerekli ek testler. Versailles Antlaşması'nın getirdiği kısıtlamaları atlatmak için 1889'dan beri silah üretimi yapan Rheinmetall-Borsig firması, komşusu olan “Solothurn” firmasının İsviçre'sinde yaratımı ve yeni hava soğutması çalışmalarını sürdürdü. Birinci Dünya Makineli Tüfekler sırasında, kural olarak, hizmet ve ulaşımlarını karmaşıklaştıran suyla soğutuldular. 1930'ların başından beri testler yapıldı ve kısa sürede geliştirilmiş bir modelin oluşturulmasıyla sonuçlandı.

1930'da oluşturulan "Solothurn MG-30" idi.Makineli tüfek, Almanya'nın yanı sıra komşu Avusturya ve Macaristan'da da kullanılıyordu, ancak Alman yetkililer, hattın gelişmesini isteyen daha rahat ve taşınabilir silahlar almak istiyordu. Yakında bir savunma havacılık silahı olarak çok yararlı olduğu kanıtlanmış ve Luftwaffe'nin resmi kabulünden sonra büyük siparişler aldığı MG-15 üretildi.

Maschinengewehr 34

Bu çizginin daha ileri evrimiMaschinengewehr 34 olarak da bilinen efsanevi MG-34 - makineli tüfek, MG-30 ve MG-15 de dahil olmak üzere önceki tüm modellerin en iyi özelliklerini bir araya getiriyor. Sonuç o kadar devrimciydi ki, ilk gerçek tek makineli tüfek oldu - temel tasarımını değiştirmeden çeşitli işlevleri yerine getirebilen çok amaçlı bir savaş silahı. Onun yaratıcısı mühendis-topçu Volmer seçildi.

Alman ordusu yeni bir makineli tüfeği çabucak onayladı ve1936'da hizmet için kabul edildi. Başlangıçta, Mauserwerke AG oldu, ama yakında Steyr-Daimler-Puch AG ve Waffenwerke Brunn ile birleşti. Toplamda, 1935'ten 1945'e kadar 577.120 adet üretildi.

Ana Özellikler

Temel konfigürasyonda MG-34 makineli tüfek boyutuoldukça etkileyici: uzunluğu 1219 mm, standart 627 mm namlu ve ağırlığı 12,1 kg. Namlu deklanşörün namlu geri çekmeli amplifikatörünün geri tepme pulsundan dönüşü ile benzersiz bir kısa vuruş kullanır. MG-34 - kalibreli 7.92x57 tüfek kartuş Mauser için özel olarak seçilmiş bir makineli tüfek. Bu erken modellerin yangın hızı, tek veya otomatik çekim modunu seçme seçeneği ile dakikada 600-1000 tur oldu. İlk hız, 762 m / s'ye ulaştı, bu da hedefe 1200 metreye varan mesafelere ulaşabildi. Bu mesafe, silahı ağır makineli tüfek olarak kullanmak için özel olarak tasarlanmış bir makine ile artırılabilir. Görüş standarttır, 100 m ila 2000 m'lik bir adımla.

Ergonomik tasarım

Manuel MG-34 makineli tüfek, doğrusal bir tasarıma sahipOmuz ve gövdeyi destekleyenler hayali bir çizgide. Bu daha istikrarlı çekim sağlamak için yapılır, sadece değil. Uygulama kutusunun arkasında ergonomik bir uzantıdır, kutu ise ince bir profille biraz "kambur". Besleme ve çıkarma delikleri, önden kolayca ayırt edilebilir ve tutamak, normal şekilde indirilir. Kutunun önünde, içindeki gövdeyi örten delikli bir kasa bulunur. Barda konik bir alev tutucu. Piyade desteğini bir silah olarak kullanırken, gövdenin altına, kavşakta ayrı itilen, katlanabilir bir çift kutupludur. Bu uzunluğa sahip bir makineli tüfek, özellikle atıcı uzanırken, ön destek gerektirir.

Hava soğutma

Bu tür silahların bir dezavantajı var -çekim sırasında namlu yakınındaki hava dolaşımı ile doğal soğutma bağımlılığı. Bu nedenle, namlu delikli mahfaza içine yerleştirilir, böylelikle bu tür bir soğutma gerçekleşir, ancak bu çözüm, uzun süre ateşe izin vermez, ki bu da destek silahları veya bastırma için çok gereklidir. Kısa kontrollü kuyruklar bu tür makineli tüfekler için kuraldı. Her 250 çekimde namlunun değiştirilmesi gerekiyordu ve genel hizmet ömrü 6,000 vuruştu. Değişimini kolaylaştırmak için Alman mühendisler, alıcının kilidini açma ve kasadan "çevirme" olanağı sağladı. Atıcının, gövdenin iç kısmındaki gövdeye, kapağın açık arkasından erişimi vardı ve değiştirilmesi için onu kaldırabilirdi. Daha sonra yeni bir soğuk varil yerleştirildi ve yangın normal olarak devam etti.

Çekim modları

Tetiğe bastığınızda ateş açılıriki bölümden oluşan bir kanca. Üst kısım E harfiyle (Einzelfeuer) belirtilmiştir ve tek çekimden sorumludur ve alt kısım D harfi ile işaretlenmiştir (Dauerfeuer) ve otomatik ateş için tasarlanmıştır. Böylece, savaşçı mühimmat stokunu kontrol edebilir ve namluyu ısıtabilir.

mühimmat ikmal

MG-34'e de özel ilgi gösterildi. Sabit bir durumda, silah, kural olarak, 50-yuvarlak bir yuvarlak tambur ya da selet tipinde 75-şarj çift-davul (miras tasarım MG-15) tarafından desteklenmektedir. Yükü hafifletmek için, taşınabilir bir silah olarak 50 kartuşlu kayış kullanın. Gerekirse, 250 kartuşun tam şarjına kadar diğer bantlara bağlanabilir. Bununla birlikte, kaset kullanımı mekanizmayı yükler ve ateş oranını azaltır.

makinalı tüfek ekibi

MG-34 pratikte test edildikten sonraAlman ordusunun çeşitli bölgelerini silahlandırdı - özel birliklerden piyade'ye. Bir makineli tüfek en az iki kişiden oluşan hesaplamaya hizmet etti. Biri silahlı çatışmalarda silahlı ve silahlı, diğeri mühimmattan sorumluydu, kurdelelerden yardım aldı ve gecikmelerle uğraştı. Gerekirse ek ekip üyeleri tarafından ek sandıklar, makineler veya ek mühimmat taşımak için yardımcı olabilirler.

Tüm esnafın Jack'i

Yapısal MG-34 - makineli tüfek öyletaktiksel olarak esnek, tüm olası savaş fonksiyonlarını hızla benimsedi. Ancak asıl amacı piyadeyi desteklemek oldu. Bunun için makineli tüfek bipod ile donatılmıştı ve askerler 50 şarjlı bant kullanmışlardı. Ateşin hızı her zaman silahın gücü oldu, ancak atıcılar daha fazla doğruluk için tek atışları ya da çok kısa dönüşleri tercih ettiler.

Yüksek oranda yangın gerektiğindeMG-34 makineli tüfek (incelemede bulunan fotoğraf), düşük uçulan düşman uçaklarını yok etmek için uçaksavarın işlevini yerine getirdi. Bu amaçla, bir anten rafına sahip bir makinedir, uçaksavar tabancasının bir ön ve arka görüşü tutturulmuştur.

Ağır MG-34 makineli tüfek (fotoğraf: makalede) sürekli yangın için Lafette 34'e bağlanmıştır. Bu meclis, çekim sırasında stabilize edilmiş bir dahili tampon mekanizmasını içermektedir. Ek olarak, alıcı, daha iyi takip ve hedefe belirli bir mesafede vurmak için optik bir görüntü ile donatılmıştı.

MG-34 - cihaz bir makineli tüfeğe izin veriyorAlandaki hızlı sökme işlemini kısa sürede temizlemeyi, yağlamayı ve tamir etmeyi mümkün kılar. Cihazın tam mekaniği, savaş alanındaki herhangi bir çöpün zarar görmesine neden olabilir; bu nedenle, en uygunsuz anda durma potansiyeline yol açabilecek herhangi bir şeyin silahını temizlemek için bakım modunu kesinlikle takip etmek çok önemliydi.

Ölümcül mükemmeliyetçilik

MG-34'ün bir diğer dezavantajı genel sorun oldu.yüksek kalite standartlarında üretimi, zaman, çaba ve maliyet gerektiren bir çok: sadece savaş ateşli silahlarla önce. Bu bütün cephelerde tüm Alman hizmetler için gerekli olduğu gibi muharebe makineli tüfek MG-34 savaş sırasında her zaman kısa olmasından yol açtı. Sonunda, bunların imalatı beş bitkilerle uğraşmak zorunda kalmıştır ve ek kaynaklar, zaman ve enerji çeşitli işlevleri gerçekleştirmek için eklentilerin oluşturulması harcanmaktadır. eşit efsanevi MG-42 meseleleri 1942'de - İyi silah basitleştirilmiş versiyonu gelişmesine yol açtı sert askeri koşullara çok nazikti.

modifikasyonlar

MG-34 - Makineli tüfek, iyileştirmeye çalışırSavaş sırasında yapıldı. MG-34m, bir çok Alman zırhlı otomobiline monte edilen bir anti-personel silahı olarak kullanılması gerektiği için ağır bir kasa ile karakterize edildi. MG-34s modeli ve MG-34/41 modelinin son versiyonu, bir uçaksavar makineli tüfeğindeki ateş oranını arttırmak için kesilmiş gövdelere (yaklaşık 560 mm) sahipti ve sadece otomatik ateşle çalıştırıldı. MG-34 / 41'in MG-34'ün yerini alması gerekiyordu, ancak bu, MG-42'nin etkili bir serisinin ortaya çıkması nedeniyle gerçekleşmedi. MG-34/41 hiçbir zaman resmi olarak kabul edilmedi, ancak belli bir miktarda üretildi.

MG-34 Panzerlauf tank görevini yaptımakineli tüfek. Bu modellerde daha az delikli bir ağır konut kullandı. popo Alman zırhlı araç içindeki sınırlı alanda daha kompakt profil için kaldırılmıştır. tahta taşınan dönüşüm kiti verir ben aracın terk etmek olsaydı Yine, hızlı, durumunda toprağa hafif makineli tüfek Panzerlauf açın. Set, bir bipod, popo ve bir görüş içerir.

MG-34'ün en son versiyonlarından biri - makineli tüfekMG-81, eski MG-15'in yerini alan savunmasız bir uçaksavar silahı. MG-81Z (Zwilling), bu hattın bir kolu haline geldi ve özünde iki MG-34'ü ortak bir tetikleyici ile birleştirdi. Tasarım, makineli tüfeğin her iki taraftan beslenmesini sağlayacak şekilde değiştirildi. Onun ateş oranı dakikada etkileyici 2.800-3.200 mermi ulaştı. Bu serinin üretimi sınırlıydı, MG-34'ler diğer sahalarda daha fazla gerekliydi.

1942 yılında olmasına rağmen MG-34/42 makineli tüfek ortaya çıktı, MG-34 üretimi, Mayıs 1945'te Avrupa'daki savaşın sonuna kadar kesintiye uğramadı. MG-42, MG-34'ün bir ön silah olarak değiştirilmesine rağmen, oldukça yüksek performansına asla ulaşamadı. ve sonunda, 1930'ların klasik tasarımını tamamlama rolünü oynadı.

Dünya Tanıma

Alman makineli tüfek MG-34 sadece kullanıldıAlmanya ve sadece İkinci Dünya Savaşı sırasında değil. Onun muadilleri hızla dünyaya yayıldı. Cezayir, Angola, Bulgaristan, Çin, Hırvatistan, Finlandiya, Gine-Bissau, Macaristan, İsrail, Kore, Kuzey Vietnam, Portekiz, Suudi Arabistan, Tayvan ve Türkiye'den orduya giren ülkeler arasında. Makineli tüfek, Çin'deki iç savaş sırasında (1946-1950), Arap-İsrail çatışmasında (1948), Kore'deki savaşta (1950-1953), Vietnam'da (1955-1975) kullanılmıştır. Şimdiye kadar, bu efsanevi silahın hala savaşa girdiği uzak yerlerde bulunabilir.